لجبازی و بداخلاقی دختر 4.5 ساله ام

سلام دوستان عزیز
دختر 4.5 ساله ام خیلی لجبازه و ناسازگاره .فکر کنم با چند تا مثال بهتر مشکلم رو بیان کنم:
- مثلا وقتی با بچه های هم سن و سالش توپ بازی میکنه باید حتما توپ رو بدن به او وگرنه گریه میکنه حتی وقتی نوبتی هم باشه بازم قبول نمیکنه.وقتی با بچه های دیگه مسابقه میده حتما باید او برنده بشه.مثلا وقتی میرم خونه بابام بچه ها واسه غذا خوردن مسابقه میدن ولی دیگه میدونن حتما باید بگن دختر من برنده است تا جیغ و داد نکنه حتی بچه هایی که سنشوش کمتره.
- دیشب وقتی داشتم سفره شام رو میچیدم گفت بستنی میخوام منم گفتم بعد از شام منم سه تایی باهم میخوریم ولی زود عصبانی شد جوری که منو میزد واقعا نمیدونستم چیکار کنم .آخرشم شام نخورد و بستنی هم که بهش ندادم...
من وشوهرم هیچوقت با هم کتک کاری نداشتیم و خیلی به هم احترام میزاریم و جو خونه خیلی آرومه.
وقتی واسه چیزی گریه میکنه بهش نمیدم تا یاد بگیره که با گریه نمیتونه به خواسته اش برسه ولی همیشه واسه چیزی که میخواد زود گریه میکنه.
اگه سوالی بود جواب میدم .متشکرم.

پاییزان عزیز دخترت بچه اول هست و یا خواهر و برادری هم داره؟
فاصله ازدواجتون تا دنیا اومدن این دختر زیاد بوده؟؟ و یا اگه بچه اول نیست فاصلش با بقیه زیاده یا نه؟؟
اینا رو برای این پرسیدم که معمولا رفتار های دخترت رفتار بچه هایی هست که یا زیادی به قول معروف ته تغارین یا بعد از چند سال تلاش برای بچه دار شدن دنیا اومدن ..اینطور بچه ها چون خیلی بهشون بها داده میشه تحمل نه شنیدن و قبول شکست رو ندارن ..گاهی هم اختلاف روش تربیتی پدر و مادر با هم کار رو خراب می کنه یعنی دخترت می دونه تو بهش بستنی نمی دی ولی شاید باباش بده یا مثلا بابا بزرگ یا مامان بزرگ ...برای همینم ادامه میده چون می دونه از طریق یکی بالاخره نتیجه می گیره.
من در مورد فربد همچین مشکلاتی نداشتم چون همه چیز براش تعریف شده بود ..مثلا اگه دوست نداشت توی صف بمونه براش توضیح که می دادم که صف برای چی هست و چه مزایایی داره خیلی راحت قبول می کرد و پافشاری نداشت ..اما خوب کلا همه بچه ها از صلاح گریه استفاده می کنن این اصلا عجیب نیست .حتی همین الان هم فربد گاهی چیزی می خواد و من نه می گم گریش می گیره با اینکه دیگه کلاس پنجمه ..دیگه چه برسه به بچه 4 ساله ..بهترین برخورد رو خودت داری که در مقابل گریه هاش کوتاه نمیای .این خیلی عالیه.
و یه نکته دیگه که من خودم در مورد فربد توی اون سن و حتی الانش هم خیلی نتیجه گرفتم این بود که همیشه برای منطقی بودن بچه براش یه پاداشی در نظر گرفتم حتی اگه اون پاداش فقط یه تشویق کلامی بوده باشه که اکثرا هم همینه ..مثلا اگه یه بار بگم نمیشه فلان چیز رو برات بخرم و بعد براش دلیل و منطق بیارم که دلیل اینکارم چی هست و اون کوتاه بیاد سریع می گم ممنونم پسرم که اینقدر منطقی هستی .تو همیشه آقایی..
همین کافیه و اون دیگه اصلا ادامه نمی ده ..البته توی سنین دختر شما و پسر من فکر نکنم در اینده بتونم اینجوری قانعش کنم..تو هم یه بار امتحان کن ببین چه حالی میده وقتی بچه باهات راه میاد!!!!!!!!:D

ّF_Z عزیز متشکرم از توجهتون.
دخترم اولین بچه ماست. فاصله ازدواجمون تا به دنیا اومدن آیدا یک سال بود . وقتی فهمیدم باردارم خیلی هم ناراحت شدم ولی پذیرفتم و همه سعی خودمو کردم یه مادر خوب باشم .من و شوهرم از اول هم از بچه لوس بدمون میومد به خاطر همین اصلا اجازه ندادیم چند تربیتی بشه.همیشه هم سعی کردیم باهم هماهنگ باشیم ولی خیلی وقتا از دست آیدا اینقدر کلافه میشیم که نمیدونیم همون لحظه چه عکس العملی داشته باشیم .وقتی کوچیکتر بود موقع گریه کردن وقتی میدید ما اعتناعی به گریه کردنش نمیکنیم عمدا دست تو دهانش میکرد تا حالش بد شه ولی بازم کارش نداشتیم .یه بار خواهرش شوهرم می گفت چون وقتی گریه میکنه شما بهش محل نمیزارین بیشتر لجباز شده .به نظرتون این گفته درسته؟ گاهی که دخترم خوب برخورد میکنه و به حرفمون گوش میکنه از تشکر میکنیم و وقتی هم گریه میکنه و جیغ و داد میکنه بهش میگم من از این کار تو خوشم نیومد..

واقعا نمیدونم چیکار کنم ؟:316:

یاییزان عزیزم
من مشاور نیستم تنها تجربه های فردی در مورد یسر خودم دارم اما اینو می دونم که کودکان در این سن و سال فقط به 2 دلیل شروع به بد اخلاقی و لجبازی می کنند
اول اینه که به خواسته هاشون بیش ا ز حد توجه شده .به قول معروف هیچوقت ((نه)) نشنیدند و طاقت شنیدنش را هم ندارند که این همون موردی بود که بهتون گفتم و معمولا هم دلیلش بهای بیش از حدیه که اطرافیان به بچه میدن مثل یدر یا مادر و یا یدر بزرگ و مادربزگ ها و کلا اطرافیانی که به هر نحوی روی تربیت بچه نفوذ دارند و تاثیر گذار ..گاهی حتی یک نفر هم که اینطور باشه زحمات همه رو لطف می کنه و می ریزه توی اب جوب!!! به همین دلیل من خودم خیلی مواقع اجازه نمی دادم فربد زیاد بره خونه یدر و مادرم چون همیشه وقتی بر می گشت خیلی بد میشد..
دوم دقیقا بر عکس اینی هست که گفتم یعنی کودک اینکار رو می کنه چون می خواد جلب توجه کنه ..چون اون احساس علاقه و محبتی رو که باید از سوی یدر و مادر و اطرافیان دریافت نمی کنه و با این رفتار می خواد هم به نوعی اعتراض کنه و هم جلب توجه...شاید مورد دخترت از این دسته باشه ..دلیلش این نیست که بهش محبت نمی کنید ..بلکه شاید روش محبت صحیح رو بلد نیستید .و این براش ایجاد سو تفاهم کرده ..بعنوان مثال وقتی اصرار داره بستنی رو قبل از شام بخوره که این مساله برای منم بارها ییش اومده بهترین کار اینه که دستش رو بگیری و خیلی با محبت و اروم طوریکه بچه اصلا احساس نکنه شما متشنج هستی ببریش کنار یخچال .در یخچال رو باز کن و بستنی رو بیار بیرون و نشونش بده .بعدش کلی نوازشش کن و بدون اینکه بدی دستش بهش بگو ببین عزیزم این بستنی مال تو هست .می ذاریم اینجا و کسی هم بهش دست نمی زنه ..اینجا منتظر تو می مونه تا تو شامتو بخوری زودتر بیای بیره بیاد تو شکم تو...بعد براش خیلی اروم توضیح بده که دلیلش چیه که این منتظرت می مونه تا اول شامتو بخوری ..اینو براش خیلی باحوصله توضیح بده .
کلا توی برخوردات باهاش باید سعی کنی خیلی صبور باشی .از دید من بچه ها زیادی تیزن ...فقطم منتظر ییدا کردن یه نقطه ضعف توی شخصیت یدر و مادرن که ازش خوب به نفع خودشون استفاده کنن ...;)کافیه حس کنن بی حوصله هستی یا عصبی یا یک کمی خسته اونوقت می بینین چطوری می ییچوننت:311:

F_Z عزیزم ممنون که واسم وقت میذاری و تجربیاتتو در اختیارم قرار میدی.:72::72::72::72:
خیلی به حرفات فکر کردم به نظرم مشکل من اینه که خیلی ادم صبوری نیستم و زود عصبی میشم. آیدا زیاد "نه" شنیده ولی شاید گاهی وقتا هم کوتاه اومده باشم چون واقعا گریه هاش اعصابمو به هم میریزه ...
به نظرتون الان دیرنیست که رفتارشو تغییر بدم ؟نظرتون در مورد یه بچه دیگه چیه؟

یاییزان عزیزم این همون نکته ای بود که بهتون گفتم .شما چون گاهی کم حوصله میشین اونم اینو خیلی خوب درک کرده و می دونه یه وقتایی می تونه از یافشاری و لجبازی نتیجه بگیره .حتی یه بارم کوتاه اومده باشین اون با زرنگی و هوش خودش خوب از اون نکته سواستفاده می کنه ... دو تا اصل هست که همیشه توی برخوردات باهاش باید رعایت کنی چه حوصله داشته باشی و چه نه چه موافق باشی و چه نباشی . قاطع باش اما صبور و مهربون ..
این مهربونی باهاش بیشتر از قاطعیتت مهمه .باید بچه در عین نه شنیدن مهربونی و حمایت و عشقت رو حس کنه .اونوقت یذیرش نه هم براش خیلی آسونه..وقتی با عصبانیت میگی نه نمی دم و نمیشه اونم عصبی میشه ..خیلی ملایم باهاش رفتار کن ..خود من همیشه توی اون سن فربد به جای اشیا صحبت می کردم ..مثلا وقتی چیزی رو می خواست بهش بدم و صلاح نبود بگیره من سریع به جای اون شیی صحبت می کردم .با صدای بچه گانه می گفتم فربد من الان دوست ندارم بیام ییش تو چون تو هنوز شام نخوردی ..شامتو بخور من میام توی شکمت.... یا مثلا وقتی دو سه قاشق می خورد بقیه رو نه سریع می شدم زبون اونقاشق بعدی و همی می گفتم فربد منو بخور من می خوام برم ییش دوستام اینجا تنها موندم !! :311:
کلا این بازی ها همیشه هم برای خودم خیلی شیرین بود هم فربد همیشه هم کارم حل میشد..عزیزم خیلی باید توی برخوردات باهاش صبور باشی .خود من هیچوقت حتی یه بارم نشد فربد باهام سر داشتن چیزی لج و لجبازی کنه .انع کردنش همیشه آسون بود.
عزیزم اینو همیشه خودت بهش دقت کن می فهمی ..مادران عصبی و بیحوصله بچه های لجباز و عصبی دارند و مادران ارام بچه های ارام..امیدوارم بتونی باهاش کنار بیای
در مورد اینکه گفتی الان دیر نیست ..نه عزیزم هیچوقت دیر نیست ...هر چه زودتر هم بهتر چون هر چی سنش بالا تر بره به همون نسبت هم موارد لجبازیش بزرگ تر میشه و کنترلش سخت تر .الان بهترین زمانش هست .اولاش سخته بعد یه مدت خودش از تو زودتر راه میفته و می یذیره.
در مورد بچه دوم من مشاور نیستم اما فکر نکنم ایده خوبی باشه ..وقتی الان خودت میدونی که اونطور که باید و شاید حوصله به خرج نمی دی فکر کن این مشکل دو برابر بشه ..فکر نکنم الان بتونی از عهده اش بر بیای...:72::72:

F_Z عزیزم بازم ممنون:46::46:
راه کارها که ذکر کردید واقعا خوبن.البته بعضی هاشونو قبلا هم انجام میدادم.
امروز آیدا قبل خوردن صبحونه میگفت هندونه میخوام منم یه قاچ هندونه آوردم(برخلاف همیشه که میذاشتم تو یخچال و می گفتم بعداز غذا) گذاشتم پیشش و گفتم منتظره که تو صبحونتو بخوری و زود بیاد تو شکمت :311:
همیشه اینقدر صبحونه خوردنشو طول میداد که حوصله ام سر میرفت ولی امروز به خاطر هندونه اش زود همه رو خورد:227: راستی شوهرم اومد اون هندونه رو بخوره گفتم نه این منتظره که بره تو شکم آیدا اونم ناراحت شد وقتی هم رفتم دوباره براش اوردم نخوردفکر کنم بایدیه تایپیک دیگه واسه این بچه بزنم:311:
راستی به نظر شما وقتی با بچه های دیگه دعوا میکنه و ازم میخواد برم دعواشون کنم چه عکس العملی داشته باشم بهتره؟
آیدا خیلی دختر حساسیه من همیشه سعی کردم با ملایمت باهاش برخورد کنم بی حوصله گیم هم بیشتر به خاطر بیکاریه چون الان 2 ساله که دانشگاهم تموم شده و تنبلی هم کردم واسه ارشد نخوندم کار هم که نتونستم پیدا کنم به خاطر همین دارم به یه بچه دیگه فکر میکنم ...چند روز دیگه هم که ایدا میره مهدکودک . شوهرم هم ساعات کاریش بیشتر میشه....نمیدونم....

خوب خدا رو شکر عزیزم که نتیجه گرفتی .کلا این ازی ها با بچه ها خیلی شیرین هست .من الانم که پسرم بزرگ شده بازم باهاش این بازی ها رو دارم .با اینکه بزرگم شده ولی خیلی دوست داره..صبحها که می خوام ببرمش مدرسه توی راه خرسشم می بریم و اونم ازش کلی خداحافظی می کنه و میگه فربد ظهر که اومدی برام تعریف کن امروز تو مدرسه چیکارا کردی!! فربد منم با خودت ببر! فربد امروز ببینم چند تا گل می زنی!
اینا رو من نمی گم همیشه خرسیش میگه .جالبه که هیچوقت حال نداره جواب منو بده ولی واسه اولیورش همیشه وقت و حوصله داره .این وسط منم کلی چیزه گیرم میاد .کلی هم خودم حال می کنم:311:
من اطرافیانم همیشه بهم میگن تو باید مری مهد کودک میشدی ..الانم ناراحتم که چرا یه بچه دارم کاشکی چند تا داشتم!:311:
عزیزم سعی کن از لحظه های بودن باهاش لذت ببری .خودتو به دنیاش نزدیک کن خیلی از مشکلاتت باهاش حل میشه ..خیلی کمتر میشه.در مورد دخالتت توی بازیش با دوستاش من خودم به شخصه هیچوقت اینکار رو در مورد مشکلات فربد با بچه ها نکردم..بزرگ ها گاهی ولی بچه ها اصلا .بذار خودش یاد بگیره چطوری حقشو بگیره و چطوری با بقیه کنار بیاد ..دخالت بکنی تا آخر عمرت باید دنبال این خانم بدوی و کمک کنی.:305: ولی دورادور هواشو داشته باش و بهش راهکارهای لازم رو بده حتی اگه این راهکار در حد کشیدن موی دوستش بود!! من که بهش همیشه یاد می دادم چطوری حقشو بگیره ..کلی هم تشویقش می کردم وقتی اینکار رو می کرد ..البته نمی دونم کار درستی هست یا نه .ولی من راضی بودم!
البته توی سن آیدا طبیعی هست که مدام شما رو بخواد که کمک کنی ولی بزرگ تر بشه این مورد خیلی کم تر میشه دیگه خیلی کاری بهتون نداره.:72: